De Gemertse opleiding herbergt vijf jeugdcoördinatoren. Dat zijn Helma van den Boomen, Mirjam Sanders, Mark Roijackers, Jels Berkers en Koos Sterken. In deze rubriek laten we zien wat deze vrijwilligers allemaal doen. En dat is veel!

Voor de jeugdcoördinatoren begint nu een extra drukke tijd. Immers, zij zijn dadelijk verantwoordelijk voor de indeling van de nieuwe teams (niet-zijnde de selectieteams). Dat vergt veel extra werk; zorgen dat alle teams voldoende spelers hebben en een staf met trainer(s) en leider(s). Dat is een klus die weleens onderschat wordt. Er wordt in het voorjaar veel overlegd. ,,Dat proces begint in maart/april”, vertelt Jels. ,,Streven is om de nieuwe indelingen begin juni op de site te hebben. Liefst inclusief de staf, maar zeker in de weken erna moet de complete bezetting rond zijn. Dat is althans het doel.”

Helma heeft negen F-teams, de Duveltjes en de mini-F onder haar hoede. Mirjam is coördinator van elf E-teams. Mark bekommert zich om de zeven D- en zeven C-teams. Jels coördineert de B (vijf ploegen) en de A (drie teams) en Koos Sterken is het aanspreekpunt voor drie meisjesteams (MO13-1, MO15-1 en MO17-1) en Dames 2.

De coördinatoren dienen bij het samenstellen van de teams met veel factoren rekening te houden. ,,Doel is om iedereen tevreden te houden”, vertelt Mark. ,,Terwijl je weet dat dat simpelweg niet kan. Dus probeer je het voor iedereen ‘zo leuk mogelijk’ te maken. Zodat jongens en meisjes op hun niveau kunnen spelen, in teams waarin ze het naar hun zin hebben.”

De steun van de ouders is onontbeerlijk bij het leggen van zo’n complexe puzzel. Mark: ,,Je hoopt altijd op begrip voor de keuzes. Maar dat is weleens lastig. Bijvoorbeeld als teams ‘uit elkaar getrokken’ moeten worden. Dat is vervelend, maar je ontkomt er soms niet aan, zoals bij de overgang van E naar D en de omschakeling naar een groot veld en grotere teams. Heel veel ouders denken volop mee hoor, maar soms verloopt het stugger. Je probeert het dan goed uit te leggen, meer kun je niet doen.”

Bij grote amateurverenigingen als vv Gemert ligt dat vaak gecompliceerder dan bij bijvoorbeeld een betaald voetbal-organisatie (bvo). Jels: ,,Als je bij een bvo niet in de selectie komt,  moet je gewoon weg, simpel. Als je bij ons niet in aanmerking komt voor een selectieteam, ga je lekker in een recreatief team spelen. Niets mis mee natuurlijk, het plezier staat voorop, maar de betrokken spelers én ouders hebben daar soms toch moeite mee. Wij proberen dan toch iedereen positief en gemotiveerd te houden.”

Elke leeftijdsgroep heeft zo zijn eigen dynamiek, probleempjes waar je als buitenstaander niet altijd meteen aan denkt. De jongste spelertjes kunnen bijvoorbeeld niet zelfstandig naar het sportpark komen, maar moeten altijd worden gebracht en gehaald. Maar als ouders gescheiden zijn, is dat niet altijd even gemakkelijk. Mirjam en Helma geven een sprekend voorbeeld:  ,,Meestal worden de weekenden verdeeld tussen mama en papa. Maar als een van beiden niet in de buurt woont, of niet van voetbal houdt, komt het kind maar eens in de twee weken voetballen. In een teamverband is dat heel lastig, maar je probeert daar voor de start van het seizoen wel op in te spelen.”

Koos benadrukt het belang van communicatie bij het indelen van teams.  ,,Dat is heel belangrijk. Het liefst vooraf. Dan kun je duidelijk maken wat er allemaal kan voorvallen en waar rekening mee gehouden moet worden. Dan kun je al veel duidelijkheid creëren. Daarom hopen we ook dat ouders altijd naar de ouderavonden komen die door de club gepland worden. Die zijn heel belangrijk.”

Maar het samenstellen van de teams is natuurlijk slechts een onderdeel van het totale takenpakket van de jeugdcoördinatoren in een lang seizoen. Het algemene doel is om wedstrijden en trainingen vlot en vloeiend te laten verlopen. Daartoe is het vijftal wekelijks menig uurtje op het sportpark. Vanaf donderdagavond komen afmeldingen binnen en moeten teams al dan niet aangevuld worden. De jeugdcoördinatoren leggen de lijntjes tussen de teams. Dat duurt tot zaterdagochtend, als de wedstrijden daadwerkelijk beginnen.

De coördinatoren zijn aanspreekpunt voor spelers, trainers, leiders, ouders en terreinknechten. Als zich problemen voordoen in teams, proberen ze die op te lossen. Vragen worden op de juiste plek neergelegd. Helma: ,,Kom naar ons toe als je vragen hebt. Daar zijn we voor. Als trainers of leiders je even niet kunnen helpen: wij zijn er om vragen te beantwoorden en te helpen.”

De vijf zijn vrijwilligers, die er hun voldoening uit halen als alles volgens planning verloopt, met één belangrijk uitgangspunt: de kinderen moeten met plezier naar sportpark Molenbroek komen en met een glimlach weer weg. ,,Daar doe je het allemaal voor”, zegt Jels. ,,Je probeert er samen iets van te maken, we zijn allemaal één club. Als je dan binnen een categorie waarvoor jij verantwoordelijk hebt, de bereidheid voelt om elkaar te helpen, dan geeft dat een goed gevoel.”