Vooraf had het Gemertse kamp misschien vrede gehad met een punt in de uitwedstrijd tegen VVSB, maar niemand van de zwartwitten was zaterdagavond tevreden met de 2-2. Hoe ongelooflijk zuur was het hoe in de blessuretijd een 0-2 zege in rook opging.

Het mag eigenlijk niet meer gebeuren. Tot de 94e (!) minuut was er eigenlijk geen vuiltje aan de lucht voor de zwartwitten. Tegelijkertijd weet je: als de aansluitingstreffer eenmaal valt, kan het nog flink gaan spoken.

Even terug naar het begin: Gemert speelde met dezelfde elf als afgelopen zaterdag tegen Kozakken Boys. Never change a winning team. De eerste helft tegen VVSB, dat net als de zwartwitten 33 punten vergaarde, was er geen schifting zichtbaar. Het was een wedstrijd zonder veel kansen. Gemert had een paar dreigende momenten, VVSB ook; de 0-0 ruststand was een aardige afspiegeling.

Het gebrek aan spektakel werd na afloop meer dan goedgemaakt, maar bij de Gemert-supporter leidde het uiteindelijk tot buikpijn. Gemert speelde bijna de perfecte 2e helft. De ploeg kwam op voorsprong door Max Crommentuijn, die de goal tegen Kozakken Boys van vorige week indachtig uithaalde en zijn ploeg met een prachtig schot op voorsprong zette: 0-1.

Een heerlijk begin van de 2e helft. En het werd nog mooier. Links in het strafschopgebied zocht Max in de 60e minuut het duel met zijn directe tegenstander. Zijn inzet werd van richting veranderd, waardoor de VVSB-keeper kansloos was. Zo stond Gemert in een vloek en een zucht op 0-2.

In het restant van de 2e helft leek alles in kannen en kruiken. Gemert was voetballend sterker dan de opponent en leek de zaken stevig onder controle te hebben. Een paar schoten van VVSB werden onschadelijk gemaakt door Romeo Okonkwo, maar Gemert had de wedstrijd ook kunnen beslissen. Zo werd een voorzet van Job Michels door Ralf Kemper maar net gemist.

Hoewel VVSB probeerde de bakens te verzetten, regeerde de Gemertse defensie. Gemert leek opnieuw drie punten binnen te slepen en daarmee mogelijk nog een rol te gaan spelen in de strijd om de tweede periodetitel. Tegelijkertijd was er het besef: mocht de thuisploeg met een verwaaide bal nog 1-2 maken, dan kan het los gaan op sportpark De Boekhorst.

En precies dat gebeurde. Een paar ongelukkige momenten aan Gemertse zijde leidden de aansluitingstreffer in. Het was een kluts van jewelste, maar uiteindelijk lag de bal in de touwen. De blessuretijd was inmiddels vijf minuten gaande en de vraag was hoeveel tijd de scheids erbij zou trekken.

Genoeg voor VVSB. De thuisploeg ging va banque en het ongelooflijke gebeurde: in werkelijk de laatste seconden maakte de thuisploeg nog gelijk: 2-2. Opnieuw uit een onoverzichtelijke situatie voor het doel van Romeo Okonkwo, opnieuw uit de kluts.

Een ontzettend zuur einde. Gemert bewees voetballend opnieuw dat het aan een goede periode bezig is, maar waar de ploeg zichzelf vorige week beloonde, deed het zichzelf dit keer schromelijk tekort. De 2-2 werd door de thuisploeg bejubeld als een overwinning, door de zwartwitten als een bittere nederlaag.

De ploeg van Reinald Boeren gaat zich nu opmaken voor de derby tegen UNA, komende zondag om 14 uur op sportpark Molenbroek.

GEMERT: Okonkwo; Van Gerven, Meyssen, Van Dijk, Vercoelen; Van Lieshout, Crommentuijn (83. Bolhuis) Achten; Craenen (63. Herman), Kemper (89. Barten), Van Diepen (63. Michels).