Een lang seizoen is tot een einde gekomen voor Gemert 1. De zwartwitten verloren zaterdagavond met 2-0 bij tweededivisionist GVVV. Donderdag was het in eigen huis al 1-2 geworden, dus de uitslag in Veenendaal bezegelde het lot van de ploeg van Reinald Boeren.

Na het laatste fluitsignaal gierden de emoties door het Gemertse kamp. Berusting (dat GVVV verder gaat, is terecht), teleurstelling, vermoeidheid, het besef dat het voorbij was, trots; het streed op het Veenendaalse kunstgras allemaal om voorrang toen de scheidsrechter had afgefloten.

Dat was nog los van de gemoedstoestand bij Jens Leijten en Joost Habraken. De twee iconen werden kort voor tijd gewisseld en spelers, staf en de Gemertse aanhang in Veenendaal voelden het tot diepste van hun vezels: wat een moment. Na zoveel jaren eindigden hier twee prachtige carrières. Twee gouden clubjongens die op deze warme zaterdagavond naar de dugout werden geroepen. Samen nog wel, hoe symbolisch, hoe mooi ook.

Onbewust gingen de gedachten terug naar het afgelopen seizoen. Een bizar, meeslepend seizoen. De bekerwedstrijden tegen TEC, Staphorst en ADO Den Haag, de ongekende triomftocht tot in het voorjaar (de eerste nederlaag pas op 9 maart!!). Nee, het einde paste niet in dat droomscenario, we hadden het graag anders gezien, maar uiteindelijk overheerst de trots en het respect: het is een prachtige jaargang geweest, die de Gemertse aanhang nog lang, lang bij zal blijven.

Een seizoen dat zaterdagavond strandde. Op een sfeervol, drukbezocht sportpark Panhuis was de opdracht voor de zwartwitten helder; winnen. De 1-2 nederlaag van donderdagavond moest weggewerkt worden. Dat moest nog altijd gebeuren zonder Ralf Kemper. De opstelling was hetzelfde als die van donderdagavond, met een basisplaats voor jongeling Tigo van Lee.

GVVV had vanaf het begin meer balbezit, was ook wat dominanter dan Gemert, maar erg slordig in de laatste fase. En als de zwartwitten brutaal waren, durfden te voetballen en de aanval zochten, bleek dat er toch wel mogelijkheden waren.

Zo waren de eerste twee echte kansen waren voor de zwartwitten. Twee keer kwam de voorzet van rechts (van Joost Habraken en Willem den Dekker), twee keer was Dylan van Diepen dichtbij. Zeker de eerste kans was niet te versmaden; zijn kopbal ging net voorlangs.

Daarna gebeurde er een tijdlang weinig spannends voor de doelen en zo leek ook de rust te worden gehaald. Dat viel tegen. Want plotseling eigende GVVV zich een paar kansen toe. Eerst was Byron Burgering kansrijk op links en redde Stefan Tielemans, een minuut later was het wel raak via de andere kant. Mart de Jong prikte kort voor rust de 1-0 binnen.

Met de 1-2 van donderdag in het achterhoofd keek Gemert halverwege tegen een giga-klus aan. In de rust bleef Dylan van Diepen achter in de kleedkamer. Hij werd vervangen door Jorzolino Falkenstein.

In de tweede helft was GVVV beter, al had je continu het gevoel: als Gemert een doelpuntje maakt, slaan de zenuwen meteen toe bij de Veenendalers en kan er nog vanalles gebeuren.

Maar zo ver kwam het niet. Gemert kreeg nog kansjes via Willem den Dekker en Bram Jacobs, maar moest uiteindelijk ook Stefan Tielemans danken. Met een aantal prima reddingen zorgde de doelman ervoor dat Gemert lang in de wedstrijd bleef.

Mooi om te zien was dat Reinald Boeren de Gemertse jeugd in het veld bracht. Er waren in Veenendaal vijf jongens van de O23/O19 bij: Tigo van Lee, Job Michels, Wout Barten, Mike van Zutphen en Mahad Abdi. De eerste vier kwamen allemaal in actie.

In de 83e minuut viel de beslissing. Joost en Jens waren al naar de kant, toen een overtreding van Kees Brugmans zwaar werd bestraft met een penalty. GVVV’er Burgering maakte vanaf elf meter een einde aan de onzekerheid bij de thuisploeg en liet het doek vallen voor Gemert.

GVVV gaat zich opmaken voor de halve finale tegen HSC’21, dat verrassend Sparta Nijkerk heeft geklopt in de kwartfinale. Gemert gaat genieten van een vakantie, een welverdiende vakantie. Bedankt mannen!

GEMERT; Tielemans; Leijten (80. Brugmans), Jacobs, Van Loon, Van Lee, Meyssen, Habraken (80. Mike van Zutphen), Den Dekker, Ben Rouba (62. Michels), Mezziani (62. Barten), Van Diepen (46. Falkenstein).