Op een warme zondagmiddag in Breda heeft Gemert zich de zestiende overwinning van het seizoen toegeëigend. De ploeg van Reinald Boeren klopte Baronie met 3-4. Zes van de zeven goals vielen in de eerste helft.

Met de zege mogen de zwartwitten in de absolute slotfase van het seizoen nog altijd hopen op een succesje. In de strijd om de derde en laatste periodetitel staat Blauw Geel op pole position. De marge met de achtervolgers – Quick en Gemert – is drie punten. Er staan nog twee duels op de rol. Er is een beetje optimisme voor nodig, maar hoop doet leven.

De basis voor de overwinning in Breda werd gelegd in de eerste helft. Baronie is al even gedegradeerd, maar verkocht zijn huid in de voorbije weken desondanks duur en werd door Gemert niet onderschat.

Dat leidde tot een groot Gemerts overwicht in de beginfase. Met name Dylan van Diepen stichtte op de linkerflank veel gevaar. Hij leidde ook de voorsprong in. Een eerste voorzet werd door Ralf Kemper al bijna binnen gekopt, bij de tweede was het wel raak. Tegendraads kopte de Gemertse aanvoerder de bal tegen de touwen: 0-1.

Gezien het spelbeeld was dat doelpunt meer dan terecht en leek het een voorbode van meer. Maar bij de eerste de beste aanval van Baronie, na ruim een half uur, sloeg de thuisploeg toe. Vanuit een Gemertse bril gezien ging dat veel te gemakkelijk: 1-1.

Heel lang duurde het niet voordat de zwartwitten die fout repareerden.  Nu deed Dylan van Diepen het zelf. Hij kreeg de ruimte op links en joeg de bal zonder pardon in het dak van het doel: mooie goal en de 1-2.

Tot frustratie in het Gemertse kamp werd die marge opnieuw teniet gedaan door verdedigend te lankmoedig ingrijpen. Vijf minuten voor rust stond de 2-2 op het bord, uit de tweede aanval van de Baronnen. Gemert maakte Baronie zo zelf sterk en mocht Romeo Okonkwo danken dat hij een paar minuten later de derde Bredase treffer voorkwam met een prima redding.

Een voorsprong voor Baronie was gezien het spelbeeld de wereld op zijn kop geweest. Gemert deed zichzelf tekort en realiseerde zich dat blijkbaar ook. In de slotfase van de eerste helft werd alsnog een gat geslagen. Noël van Gerven prikte de 2-3 binnen, Ralf Kemper maakte er 2-4 van en had nóg een kans, waarbij hij op de doellijn omver werd geduwd. Ook Kees Brugmans was nog dichtbij.

Zomaar een reeks kansen binnen een paar minuten, ten teken dat Gemert absoluut niet in de problemen mocht komen.

De eerste helft was niet goed maar verveelde geen minuut. In het tweede bedrijf was het niveau van twee kanten lange tijd onder de maat. Romeo Okonkwo tikte de bal onder de deklat vandaan bij een kopbal van Baronie, aan de andere kant had Job Michels een kans. Het waren zeldzame momenten van opwinding bij het publiek.

De hoge temperaturen op het warme kunstgras eisten langzaam hun tol, veel spelers liepen inmiddels op hun laatste benen, bij beide ploegen.

De punten voor Gemert leken ondertussen wel veilig, maar Baronie kreeg nog één stoot energie in de 84e minuut. Romeo wist zich verslagen door een kopbal van dichtbij. Ineens viel toch de 3-4 en moest Gemert nog even één in de beugel om verder onheil af te wenden. Dat lukte. Het verwachte groot hectisch Bredaas slotoffensief bleef uit.

Gemert gaat zich nu opmaken voor de laatste thuiswedstrijd, zaterdagavond om 18.00 uur tegen GVV Unitas, dat nog volop verwikkeld is in de degradatiestrijd.  Maar ook voor Gemert gaat het dus nog ergens om. En dat is na een lang en zwaar seizoen een prestatie om trots op te zijn.

GEMERT: Okonkwo; Deben, Brugmans, Jacobs, Hanenberg (71. Van den Broek); Van Gerven, Crommentuijn (60. Meyssen), Achten (80. Ben Rouba); Michels (80. Hellings), Kemper, Van Diepen (60. Kizir)