Erik van Dijk wordt zondagmiddag uitgezwaaid door voetbalvereniging Gemert. Na ruim vijftien seizoenen in het vaandelteam schenkt de club hem als eerbetoon een speciale afscheidswedstrijd. Aan de vooravond van dat duel (aanvang zondag 13.00 uur) vroegen wij de middenvelder/aanvaller naar zijn mooiste momenten in twee decennia op de groene mat.

Erik van Dijk is nu 36, maar nog altijd van grote waarde voor het eerste elftal. Toch heeft hij het gevoel dat hij op het juiste moment stopt; het is mooi geweest. ,,Ik heb veel mooie dingen meegemaakt, heb het altijd naar mijn zin gehad. Er zat eigenlijk geen enkel vervelend seizoen tussen. Ja, we zijn met Gemert twee keer uit de topklasse gedegradeerd, maar ook die jaren had ik nog plezier in het voetbal.”

Gevraagd naar zijn top-3 van mooiste momenten noemt hij als eerste het kampioenschap in 1998. Erik en Mark kwamen als talentvolle tweeling net kijken. Ze waren tussentijds vanuit de jeugd naar de A-selectie overgeheveld door trainer John Huisman en kwamen in een team terecht met ervaren krachten als Jacco Hoffmans, Fred Donkers en Tjapko Teuben. ,,Ik was in de jeugd wel een paar keer kampioen geworden, maar dat is niets vergeleken met een titel met het eerste elftal”, vertelt Erik. ,,We werden kampioen in een uitwedstrijd tegen WSC in Waalwijk. Het was zo mooi om dat als jonge speler mee te maken: het feest op het veld en de kantine, de rondrit op de platte kar door het dorp, de huldiging op het gemeentehuis.”

Het tweede hoogtepunt – en volgens hem waarschijnlijk het mooiste van allemaal – was het kampioenschap van 2010. Twaalf jaar hadden de Gemertse voetballers en hun trouwe aanhang op een titel moeten wachten. ,,In de jaren ervoor grepen we een paar keer net mis. Eén seizoen ervoor speelden we in de voorlaatste wedstrijd gelijk in de uitwedstrijd tegen Dijkse Boys, waardoor Baronie alsnog over ons heen sprong. Op datzelfde veld, uit bij Dijkse Boys, maakten we het in 2010 wel af. Ik kan me nog goed herinneren hoe groot de ontlading was. Bij ons, bij de staf, bij het publiek, ongelooflijk, zo uitbundig. Het Ridderplein stond vol, het was een fantastische sfeer.”

Dat seizoen kreeg net als in 1998 een heerlijk toetje in de vorm van de strijd om de Nederlandse amateurtitel. Voor Erik van Dijk behoren ook die wedstrijden tot de absolute hoogtepunten in zijn voetbalcarrière. Gemert was niet meer dan een outsider met gerenommeerde opponenten als AFC en De Treffers.  ,,We begonnen uit bij AFC in Amsterdam en mochten bepaald niet klagen met een gelijkspel”, weet Erik nog. ,,Vervolgens wonnen we thuis van zowel De Treffers als AFC. We mochten in de laatste wedstrijd met één doelpunt verliezen bij De Treffers. Maar we stonden al snel op een 2-0 achterstand, dus het leek niet te gaan lukken.”

Maar wat vervolgens gebeurde, staat nog altijd in het collectieve geheugen van de zwartwitten gegrift. Een derde doelpunt van De Treffers werd afgekeurd, Ronald van Herpen bracht de spanning terug en schoot Gemert in de tweede helft zelfs naar 2-2. De emoties liepen hoog op, waarbij vier rode kaarten werden uitgedeeld: drie voor spelers van De Treffers en een voor….Erik van Dijk. ,,Een onterechte kaart, waardoor ik de wedstrijd om het algeheel amateurkampioenschap tegen IJsselmeervogels miste. Die finale wonnen we niet, maar goed, de zondagtitel is de grootste prijs die de club ‑ en ik dus ook ‑ ooit pakte.”

Zondag worden er ongetwijfeld weer vele herinneringen opgehaald aan die momenten. De afscheidswedstrijd gaat tussen het huidige Gemert 1 en een gelegenheidsteam van spelers met wie Erik ooit samenspeelde. Daarin veel bekende namen, zoals Anthony Geurts, Jorg Hazenveld, Bas van der Reijken en Roland van der Linden. Die ploeg, waarin ook Erik zelf speelt, wordt aangevoerd door voormalig Gemert-trainer John Huisman.

Iedereen is van harte uitgenodigd om zondag de wedstrijd te bezoeken. De toegang is uiteraard vrij. De wedstrijd begint om 13 uur.