Zorgen Gemert worden groter en groter
De zorgen van Gemert worden groter en groter. De ploeg bleef zondagmiddag steken op een zeer teleurstellend gelijkspel (1-1) tegen hekkensluiter TOP en is daarmee naar de elfde plek gezakt: die positie maakt straks het spelen van nacompetitie om lijfsbehoud noodzakelijk.
Het is bijna twintig (!) jaar geleden dat Gemert tegen degradatie vocht in de hoofdklasse, maar nu is het echt alle hens aan dek. De ploeg ontbeert zelfvertrouwen en overtuiging en slaagt er daardoor niet in om wedstrijden over de streep te trekken. Een povere remise in eigen huis tegen een opponent die al negen (!) wedstrijden geen punt meer had gepakt: het is veelzeggend. TOP verzamelde dit seizoen zeven punten: meer dan de helft daarvan (vier) tegen Gemert.
De zwartwitten konden zondag geen beroep doen om Yoeri Vissers en Ronny van den Elzen, beiden geschorst. Vincent Buijssen en Youri van Brussel staan al langere tijd met blessures buitenspel. Ralf Kemper kreeg een basisplaats toebedeeld in de aanval, terwijl Mark Kuijpers als linksback werd geposteerd.
De thuisploeg begon aardig op het zonnige sportpark Molenbroek. De ploeg creërde snel een aantal kansen en kwam ook verdiend op voorsprong. Thijs van Pol en Jasper Lalisang veroverden de bal rond de middenlijn, waarna laatstgenoemde vrij baan kreeg richting Niek Antonides. Lalisang prikte gedecideerd de 1-0 binnen tegen de keeper die even geleden nog deel uitmaakte van de selectie van Gemert.
Zo leek er ook in figuurlijke zin geen vuiltje aan de lucht. Maar de thuisploeg slaagde er vervolgens niet in om de druk hoog te houden. Het middengedeelte van de eerste helft was zeer matig, van zowel Gemert als TOP. Tegen het einde van het eerste bedrijf kreeg Gemert weer meer kleur op de wangen en leek de ploeg het duel al te kunnen beslissen. Een inzet van Joost Habraken belandde op de paal en Lalisang kon de terugspringende bal niet de gewenste richting meegeven. Even later had Lalisang ook een kopkans bij de tweede paal, na een voorzet van Thijs van Pol.
De 1-0 bij rust was eigenlijk te mager en nog weinig geruststellend. En warempel. Wat menig supporter in de rust al verzuchtte – als je zelf de kansen niet afmaakt, doet de ander dat wel – gebeurde in de 52e minuut. Anwaur Tuithof kreeg veel ruimte op rechts en verraste Sven van Ommeren in de korte hoek met een snoeihard schot.
De 1-1 kwam aan als een mokerslag, bij spelers en supporters. Gemert probeerde het vervolgens amechtig, maar voetballend ging het niveau allengs omlaag. Desondanks kreeg de ploeg nog voldoende mogelijkheden. In de 69e minuut had Ralf Kemper een prima gelegenheid bij een voorzet van links, maar hij raakte de bal helemaal verkeerd. Even later brak Jens Leijten door op rechts. Thijs van Pol tikte in, maar de poging werd onschadelijk gemaakt door Antonides. In de rebound kregen ook Kemper en Lalisang de bal niet in de touwen.
Omdat Gemert niet meer in staat was tot een meeslepend offensief, ging de wedstrijd als een nachtkaars uit. Het was een van de meest pijnlijke misstappen van de zwartwitten dit seizoen, die de druk op het resterende deel van de competitie alleen maar vergroot. Het is nu zaak om de ruggen recht en de koppies omhoog te houden. Gemert heeft immers nog alles in eigen hand. Spannend wordt het zeker. De eerste kans om zich te revancheren volgt komende zondag. Dan speelt Gemert op eigen veld tegen DESO.
Van Ommeren; Van Berlo, Davy Vermeulen (57. Brugmans), Mark van Dijk, Kuijpers, Leijten, Erik van Dijk, Lalisang, Habraken, Van Pol, Kemper (72. Driessen) .