Op de eerste nederlaag van het seizoen – woensdag tegen koploper OFC – heeft Gemert een belangrijke zege laten volgen. De ploeg van Reinald Boeren toonde zijn mentale kracht en onverzettelijkheid door met 1-2 te winnen bij Hercules.

Het werd een wedstrijd met alles erop en eraan, op sportpark Voordorp in Utrecht. Goede goals, mindere fases, spannende momenten, een verhit sfeertje en emoties in de slotfase. Toen het stof was neergedwarreld stond Gemert fier overeind. Lijstaanvoerder OFC verloor bovendien met duidelijke cijfers van Hoogland (4-1), waardoor de marge weer is teruggebracht tot 3 punten. 

Gemert kon in Utrecht geen beroep doen op de zieke Jorzolino Falkenstein. Dylan van Diepen startte in de basis. De omstandigheden waren niet gemakkelijk. Het grasveld van Hercules was niet heel slecht van kwaliteit, maar toch wel hobbelig en dat maakte het lastig om tot goed combinatievoetbal te komen. Bovendien stond er een straffe wind dwars over het veld.

Hercules was vanaf de eerste minuut dominant in balbezit, maar Gemert toonde zich in de beginfase uitermate efficiënt. De eerste kans voor de Gemertenaren betekende meteen de voorsprong. Ralf Kemper en Dylan van Diepen verzorgden de voorbereiding, Joop Daniëls rondde vakkundig af en schoof de bal onder de uitkomende keeper door: 0-1.

Het spelbeeld bleef daarna hetzelfde. De thuisploeg had meer balbezit maar creëerde weinig echte kansen. Tien minuten na de openingstreffer zat Gemert helemaal op rozen. Dit keer was het voorwerk van Dylan van Diepen en Joop Daniëls. De eerste inzet van Ralf Kemper kwam nog terug via het aluminium, bij de tweede liet hij de Hercules-doelman kansloos.

Zo stond het 0-2 en keken die van Hercules een beetje verbouwereerd om zich heen. De Utrechters werden vooraf getipt als een van de titelkandidaten en bewezen ook zondagmiddag over een prima ploeg te beschikken. Gemert werd teruggedrongen op eigen helft, maar stond verdedigend sterk. Bram Jacobs haalde de bal van de lijn bij een Utrechtse inzet en Stefan Tielemans greep in bij een door het hoofd van Gregory Lammers verlengde vrije trap. Vaker gingen de alarmbellen niet af. 

In de rust haakte de scheidsrechter af. Hij was ziek. Een vriend van hem – zelf ook scheidsrechter – was op het sportpark aanwezig en wilde hem wel vervangen. Nadat beide teams akkoord waren gegaan, kon het tweede bedrijf met een kwartiertje vertraging beginnen.  

De herstart van Gemert was goed. De ploeg had controle en kreeg een paar goede mogelijkheden om de wedstrijd in het slot te gooien. Ralf Kemper stuitte tot twee keer toe op de doelman van Hercules, Chafik Mezziani kreeg een schietkans. Aan de andere kant was het soms net zo spannend, maar qua uitgespeelde kansen deed Gemert het in deze fase beter dan de thuisploeg.

Bij Gemert was het een genot om te zien hoe de uitblinkende Erik van Loon en zijn sterke kompaan in het centrum Bram Jacobs de zaken dicht hielden. Tot de 77e minuut hield de ploeg zo stand. Toen was het raak bij een corner, die bij de tweede paal werd binnengewerkt.

Met de 1-2 trok Hercules ook de laatste registers open. Met aanvallende wissels. Het duel werd steeds verhitter, met regelmatig emotionele opstootjes. 

Op het scheiden van de markt leek het toch nog mis te gaan voor Gemert. De scheids wees naar de stip bij een duel tussen Gregory Lammers en de aanvaller van Hercules. Hercules juichte, Gemert baalde als een stekker, maar de grensrechter meldde zich. Hij had gezien dat er weinig aan de hand was geweest, waarop de arbiter zijn besluit herzag. Oef…

Zo bleef het in alle commotie 1-2 en liet Gemert zich de kaas niet meer van het brood eten. De ploeg speelde niet zijn beste wedstrijd van het seizoen, maar mag trots zijn op de weerbaarheid en de veerkracht die het aan de dag legde en reisde in een opperbeste stemming terug naar Brabant. De zwartwitten gaan zich nu opmaken voor twee achtereenvolgende thuiswedstrijden; zondag tegen Westlandia en woensdag 23 maart tegen DEM. 

GEMERT – Tielemans; Leijten, Jacobs, Van Loon, Van den Broek, Lammers, Habraken (90. Brugmans), Den Dekker, Daniëls (66. Mezziani), Kemper, Van Diepen (88. Ben Rouba).