Gemert heeft zondagmiddag de punten uit handen gegeven in de uitwedstrijd tegen Unitas. Een vroeg afgedwongen marge van twee doelpunten ging in het laatste kwartier onnodig en schlemielig in rook op: 3-2.

Het dure, dure puntverlies in de kampioensrace leidde tot grote teleurstelling in het Gemertse kamp. De deceptie viel met bakken van de gezichten af te scheppen. Want in de fase dat elk puntje telt, beseften de zwartwitten dat ze er zondag gewoon drie mee had moeten nemen uit de vestingsstad in Zuid-Holland.

Gemert begon furieus aan het duel op het prachtige hoofdveld van sportpark Molenvliet. De eerste twee kansen waren meteen prijs. Na vijf minuten tekende Thijs van Pol voor de 0-1. De spits bleef rustig toen hij door Willem den Dekker was gelanceerd. Nauwelijks twee minuten later werd de marge verdubbeld. Een lange pass van Jens Leijten werd door Thijs van Pol op waarde geschat. Met een diagonaal schot vanaf links liet hij de Gorcumse doelman opnieuw grabbelen: 0-2.

Wat een weelde om zo te beginnen tegen een van de topploegen in de hoofdklasse B, want daar wordt Unitas zeker toe gerekend. En dat de thuisploeg het nodige in zijn mars heeft, bleek in het restant van de eerste helft. Langzaam maar zeker kwam de thuisploeg de overdonderende beginfase te boven en kreeg de ploeg meer grip op de wedstrijd. In de 22e minuut vond Unitas de aansluiting via een doelpunt van Arslan: 1-2.

Zo ontspon zich een duel dat geen seconde verveelde. Gemert kreeg nog een kans, maar ook het doel van Bono Barten werd een paar keer onder vuur genomen. De zwartwitten konden onvoldoende de rust bewaren bij balbezit en kwamen te weinig aan het eigen spelletje toe. Precies na een half uur redde de keeper op een inzet van dichtbij. Na nog een paar hachelijke momenten werd de rust met een voorsprong bereikt.

De tweede helft verliep aanvankelijk helemaal volgens plan vanuit Gemert=zijde. Er waren nu beduidend minder kansen, maar Gemert voetbalde zelf beter en had controle over de wedstrijd. De Gorcumse dreiging van voor rust leek opgedroogd.

Met nog een kwartier op de klok was Gemert dichtbij de beslissing. Thijs van Pol bracht Willem den Dekker in stelling, maar de keeper had een relflex in petto om de middenvelder van een doelpunt te houden.

Even later ging het faliekant mis bij Gemert achterin. Vanuit het niets. Gemert had na rust nog niet één kans weggegeven, niets was er gebeurd voor het doel van Bono Barten, toen een misverstand tussen Bram Jacobs en de keeper een heel schlemielige 2-2 inleidde. Bono Barten kwam uit, de centrale verdediger speelde terug en de bal rolde ijzingwekkend langzaam over de doellijn.

Unitas koesterde het onverwachte cadeautje en leefde op, Gemert was van slag en had tijd nodig om die mentale dreun te verwerken. De ploeg van Reinald Boeren probeerde het nog wel, maar tot een groots meeslepend offensief kwam het niet. Erger nog, Unitas pakte zelfs de volle buit. Weifelend optreden van de Gemertse defensie, wat Gorcums geluk bij de kluts en een subtiele afronding betekende de 3-2

Tegen de aangeslagen Gemertenaren had Unitas zelfs nog kansen op meer. Maar het was zo al erg genoeg voor de zwartwitten. Terwijl het in potentie zo’n mooie dag had kunnen zijn gezien de remises van koploper Baronie (bij Minor) en Halsteren (tegen UDI) resteerde nu een kater. De achterstand op Baronie is opgelopen tot zes punten (drie verliespunten) en Groene Ster is over Gemert heen gesprongen naar de tweede plaats.

Volgende week speelt Gemert op eigen veld tegen Leonidas.

GEMERT: Barten; Leijten (85. Van den Broek), Brugmans (88. Lalisang), Jacobs, Houwers; Habraken, Brouwers, Den Dekker, Vereijken, Kemper, Van Pol.